“ထုလႅေကာ႒ိကရြာသား ရ႒ပါလ (သို႔မဟုတ္) လြတ္လပ္မႈကုိ ထုဆစ္ျခင္း”

နိဒါန္း

ႏွင္းကြဲသြားခဲ႔ျပီ။ ေတာင္ခါးပန္းမွာ တိမ္ျဖဴမ်ား ေလႏွင္႔အတူ အလုိက္သင္႔ တျဖည္းျဖည္း လြင္႔ေမ်ာေနသည္။ ဆယ္႔တစ္နာရီ ၀န္းက်င္မို႔ ေနက ၀င္းမွည့္ေနသည္။ ေတာင္ေတြက လက္ဖက္ခင္းေတြကို ထမ္းထားသည္။ ရတနာပုရ ရာသီဥတုက စိတ္ကိုလတ္ဆတ္ေစသည္။ အသက္ရႈသံကို သတိထားရင္း စိတ္ကိုၿငိမ္သက္ေအာင္ မ်က္လႊာကို ခဏခ်ထားလုိက္သည္။ ဘုတ္စမြဲငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ေအာ္သံေၾကာင္႔ မ်က္လႊာကုိအသာလွပ္ကာ အသံလာရာသုိ႔ ၾကည္႔မိသည္။ သစ္ကုိင္းေျခာက္ ျပဳတ္က်သံေၾကာင္႔ ငွက္ႏွစ္ေကာင္လန္႔ပ်ံသြားသည္။ ခပ္နီးနီးမွ သရက္ပင္တြင္ နားခုိသြားေသာ ငွက္ႏွစ္ေကာင္ကုိ ေငးရင္း သရက္ပင္ဆီသုိ႔ တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္လာခဲ႔မိသည္။ သရက္ပင္ေအာက္ပင္ကကြပ္ပ်စ္မွာထုိင္ရင္း ေနေရာင္ဆန္းထားတဲ႔ ခပ္စိမ္းစိမ္း လဘက္ခင္းေတြကုိ ေငးေနမိသည္။ ေရတံခြန္မွ ေရခ်ိဳးၿပီး လဘက္ခင္းထဲမွ လမ္းေကြးက်ဥ္းက်ဥ္းေလးအတုိင္း ေက်ာင္းသခၤန္းဆီသုိ႔ ျပန္လာေသာ ရဟန္းတစ္ပါးကုိ အရိပ္ေကာင္းေကာင္း သရက္ပင္ေအာက္တြင္ ေနခုိရင္း လွမ္းျမင္လုိက္မိသည္။ တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္လာရင္း သရက္ပင္ရိပ္သုိ႔ သူ၀င္လာခဲ႔သည္။

အရပ္အေမာင္း ျမင္႔ျမင္႔မားမား၊ သကၤန္းသပ္သပ္ရပ္ရပ္၊ ခ်ထားေသာ မ်က္လႊာ၊ ဦးေခါင္းေျပာင္၀င္း၀င္းႏွင္႔ က်က္သေရရွိလွေပသည္။ သူက တည္ျငိမ္တဲ႔အျပဳံးနဲ႔အတူ ေျခစုံရပ္ကာ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ျဖစ္ၾကသည္။ အလႅာပသလႅာပေတြ ေျပာရင္း မိမိက “ ဘာေၾကာင္႔ရဟန္း၀တ္လာခဲ႔တာလဲ” ဟု ေမးခဲ႔သည္။ ေလေ၀႔သြားေသာ သကၤန္းကုိ ေအာက္ေျခသိမ္းရင္း မ်က္လႊာခ်ကာ “ရ႒ပါလဇာတ္ကုိ ဖတ္ၿပီး ႏွစ္ပတ္အၾကာမွာ ရဟန္း၀တ္လာခဲ႔သည္” ဟု ေျပာသည္။ အခု ေလး၀ါရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အသက္ႏွစ္ဆယ္႔ခုနစ္ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း တဆက္တည္း ေျပာျပသည္။

ရတနာပုရမွ အျပန္ ေက်ာင္းေရာက္ေသာအခါ မိမိကုိယ္ကိုယ္မိမိ “ငါဘာေၾကာင္႔ ရဟန္းျဖစ္လာခဲ႔သလဲ” ဟု ျပန္ေမးမိသည္။

“ခ်စ္သူမုန္းလုိ႔ ရဟန္းျဖစ္လာခဲ႔သလား၊ သံသရာကုိ ခုန္ေရွာင္ရာမွ မေတာ္တဆ ရဟန္းျဖစ္လာခဲ႔သလား၊ ပြင္႔ခ်ပ္ေတြေၾကြေနတဲ႔ ပန္းတစ္ပြင္႔ကုိ ျမင္႔ခဲ႔လုိ႔လား၊ ေမ်ာက္ေတြကုိ လူစကားႏွင္႔ လူလုိနားလည္ေအာင္ သင္ေပးခဲ႔တာ မေအာင္ျမင္လုိ႔လား၊ ကဗ်ာဆရာ သစၥာနီရဲ႕ စကားကုိ ခပ္ဆင္ဆင္ငွားေျပာရရင္ မေတာ္တဆ အသည္းကြဲရာမွ ရဟန္းျဖစ္လာခဲ႔သလား ေကာင္းမေလးတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္ရတာ ခ်ိန္ကုိက္ဗုံးထည္႔ထားတဲ႔ ႏွင္းဆီပန္းကုိ နမ္းရသလုိ ခံစားမိလုိ႔လား၊ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း နာေရးေၾကာ္ျငာသတင္းစာ မဖတ္ရဲလုိ႔လား၊ သဘာ၀မက်တဲ႔အတိတ္၊ သဘာ၀မက်တဲ႔ ပစၥဳပၸန္၊ သဘာ၀မက်တဲ႔အနာဂတ္ကုိ ရြံမုန္းခဲ႔လုိ႔လား၊ အမႈိက္ပုံကလြင္႔လာၿပီး ေျခေထာက္ကုိလာကပ္တဲ႔ သတင္းစာကုိဖတ္မိရာမွ ေမ်ာက္ေတြလူ၀တ္လဲ လူလည္လုပ္ေနတာကုိ ျမင္ခဲ႔မိလုိ႔လား” လားေပါင္းမ်ားစြာႏွင္႔ ၾကယ္ေရာင္ေတြရဲ႕အေအးဓာတ္ကုိ ေအာ္ေခၚေနမိသည္။

အဲဒီေနာက္ ဗုဒၶနဲ႔ အရွင္ရ႒ပါလတို႔ရဲ႕ မေတာ္တဆ ေတြ႔ဆံုမႈေလးကို ေတြးေနမိသည္။